ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ
Τους τελευταίους μήνες υπήρξε καί εξακολουθεί ίσως να υπάρχει μια έντονη διαμάχη σχετικά με τον απολυθέντα προηγούμενο καλλιτεχνικό δ/ντή του φεστιβάλ Αθηνών κ. Λούκο, καθώς και τον αντικαταστάτη του και προσφάτως επίσης απολυθέντα …διά παραιτήσεως κ. Φάμπρ. Οι κατηγορίες εκτοξεύθηκαν εκ μέρους μεγάλων ομάδων ελλήνων καλλιτεχνών προς τον υπουργό Πολιτισμού κ. Μπαλτά και αφορούσαν στον κίνδυνο πλήρους αφελληνισμού του φεστιβάλ(ο βέλγος καλλιτέχνης, με πολλές διεθνείς περγαμηνές είναι αλήθεια, μη προλαβαίνοντας να ενημερωθεί επί των ελληνικών τεκταινομένων, είχε ανακοινώσει ότι σκόπευε να αφιερώσει εξ ολοκλήρου το εν λόγω φεστιβάλ στην ιδιαίτερή του πατρίδα, δηλ. το Βέλγιο) και ως εκ τούτου υπήρχε ο κίνδυνος παραγκωνισμού των εν λόγω καλλιτεχνών από τα δρώμενά του. Αυτά ως σύντομο ιστορικό.
Από το σημείο αυτό όμως «ξετυλίγεται» μια ολόκληρη λογική για την όλη οργάνωση της πολιτιστικής πολιτικής της κυβέρνησης σε μια κύρια έκφανσή της, όπως είναι το φεστιβάλ Αθηνών πού είναι και ένας καθρέπτης του πολιτισμικού της χώρας εκτός συνόρων. Βεβαίως , για να είμαστε σαφείς, δεν αμφισβητούμε το ήθος, την ευαισθησία και τον διανοουμενισμό του Υπουργού, ούτε υιοθετούμε τα τραγικά ανακοινωθέντα των παρελαυνόντων από τα, συστημικά ιδίως, κανάλια πού κατηγορούν τον κ. Μπαλτά ως άσχετο ,ανίκανο και άλλα παρεμφερή. Ούτε βέβαια και συμφωνούμε με την ισοπέδωση του κ.Φάμπρ από κανάλια και υποβαθμισμένα sites, (παρεμπιπτόντως είναι ο αναμορφωτής του μουσείου του Λούβρου). Αλλά βέβαια, η δουλειά των παραπάνω media είναι να συκοφαντούν και να αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση.
Τι όφειλε λοιπόν να πράξει ο υπουργός , κατά πρώτον αφού απέλυσε τον κ.Λούκο λόγω διαχειριστικών ανωμαλιών και αφού ο νέος καλλιτεχνικός δ/ντής δεν προλάμβανε να ενταχθεί και να λειτουργήσει στο πλαίσιο του φεστιβάλ όπως απαιτούσε ο ρόλος του? Μπορούσε να ακολουθηθεί, τουλάχιστον για το τρέχον έτος, η δομή του υπάρχοντος προγράμματος με κάποιες πιθανές τροποποιήσεις, από δε το επόμενο να προχωρούσαν οι όποιες αλλαγές, προκειμένου να μην υπάρξει όλη αυτή η αναταραχή. Τόσο απλά!
Τώρα μερικές σκέψεις για το φεστιβάλ :
- • Ο καλλιτεχνικός δ/ντής πρέπει να είναι πραγματική προσωπικότητα με ισχυρή καλλιτεχνική εμβέλεια και ο οποίος θα έχει τον τελευταίο λόγο για την υψηλή ποιότητα των παραστάσεων. Εάν είναι ξένος, θα πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση επί των ελλαδικών πραγμάτων και να ισορροπεί μεταξύ ελληνικών και ξένων έργων. Να υπάρχει β’ οικονομικός δ/ντ/ης.
- • Το φεστιβάλ πρέπει να περιλαμβάνει τις ενότητες των εικαστικών, μουσικής, θεάτρου και χορού, τα δε αντίστοιχα υποψήφια σχήματα να παρακολουθούνται από αντικειμενικές επιτροπές αδιαμφισβήτητης αισθητικής άποψης όλο τον προηγούμενο χρόνο.
- • Να αξιοποιηθεί το ελληνικό δυναμικό από καλλιτέχνες μέχρι τεχνικούς (νομίζομε ότι υπάρχουν πολλοί και εξαιρετικά αξιόλογοι).
- • Να προβάλλονται τα ελληνικά έργα οιουδήποτε από τους παραπάνω αναφερθέντες τομείς στο εξωτερικό, για να αναπτύσσεται και να παρουσιάζεται περισσότερο δυναμικά η πολιτιστική δυνατότητα της χώρας.
Γνωρίζομε ότι μέσα σε τόση οικονομική ασφυξία όλα αυτά δεν είναι απλά. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ,μέθοδος και άρτια οργάνωση. Πρέπει όμως να τελειώνομε πλέον με τις προχειρότητες, δεν μας αρμόζουν. Απλή αλλά κάθετη σκέψη και ταχεία δράση ίσον σπουδαία παραγωγή έργου. Τέλος, μη λησμονούμε ότι ο πολιτισμός ήταν και είναι το μεγάλο όπλο της Αριστεράς. Μη δίνομε λοιπόν τροφή στους οικονομικούς και πολιτικούς βαρβάρους, για φτηνή προπαγάνδα.
ΚΙΒΩΤΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
